Irena Netter historyk sztuki
Malarstwo Bożeny Woźniakiewicz to dzisiaj nowe kilkadziesiąt obrazów stanowiących nadwidzenie dojrzałej twórczyni. Nadwrażliwa intuicja artystyczna wykreowała niezwykłe kompozycje - PŁÓTNA PRZESTRZENNE wkraczajace w metafizyczny wymiar.Odwieczne przeciwieństwa istnieją obok siebie, w każdym z nas. Mamy wiele twarzy. Jak rozpoznać tę właściwą, prawdziwą... Kompozycje balansują żałosny uśmiech clowna, podstęp, aforyzm, uniwersum... Dualizm form i żywiołów zdąża do upragnionej lecz przesuwającej sie harmonii. To wielka umiejętność uczynienia metafory z małego wymiarami obrazu, hermetycznej symboliki, nakreślonej prostym językiem koloru i formy. Ukazanie ludzkiej twarzy nieznanego Absolutu, umierającego i martwych - wstającego równocześnie, również forma "wazonu klepsydry" wypełnionej płomykiem kwiatów. Poprzez wciąż umierającego na krzyżu Człowieka, dualistyczne portrety, meandryczne zamki, tajemne złote symbole, artystka wkracza w 21 (rok) wiek swej twórczości olśnienia. Ten, kto odbierze wibracje promieniujące z monumentalnych w treści obrazów wejdzie, z wymiaru pogranicza świata w wymiar wyciszenia, którego jednym ze zwiastunów jest malarstwo Bożeny Woźniakiewicz.Leszek Woliński artysta plastyk